Terimler Sözlüğü

Psikomotor: Zihinsel süreçler ve fiziksel hareketlerin karşılıklı etkileşimi ve koordinasyonu. Beceri öğreniminde, düşüncelerin fiziksel eyleme dökülme yeteneği.

Ova körlüğü: Sürekli birbirine benzeyen, çevredeki değişikliğinden etkilenmeden, monoton ortamda araç sürmek.

Trafik dinamiktir: Trafiğin hareketli, sürekli yer değiştirmesine denir.

Duyuşsal Alan: Bireylerin duyguları, tutumları, değerleri, ilgileri ve inançları gibi içsel özelliklerini kapsayan bir öğrenme alanını ifade eder.

Kinestetik: Bireyin bedensel hareketleri algılama, kontrol etme ve kullanma becerisidir.

Kinestetik Duyu (Kas-Hareket Duyusu): Vücudumuzun nerede olduğunu, nasıl hareket ettiğini fark etmemizi sağlayan sistemdir. Gözlerimizi kapatsak bile kolumuzu havaya kaldırdığımızda onun yukarıda olduğunu hissedebilmemiz, bu sistem sayesinde olur.

Kinestetik Öğrenme Stili: Bu terim eğitimde de çok kullanılır. Kinestetik öğrenen bireyler, en iyi şekilde dokunarak, yaparak, hareket ederek öğrenir. Bilgiyi soyut dinlemek yerine, fiziksel bir etkinlikle ilişkilendirerek daha iyi kavrarlar.

Bilişsel alan: Bireyin zihinsel becerileriyle ilgili olan öğrenme alanıdır. Başka bir deyişle, bilgi edinme, anlama, hatırlama, analiz etme, değerlendirme ve problem çözme gibi düşünsel süreçleri kapsar.

Hızlı Trafik: Otomobiller, 50 cc üzerinde olan Motor, Motosikletler.

Yavaş Trafik: Yayalar, bisikletliler, 50 cc ve altındaki motorlu bisikletler.

Korumasız Trafik: Araç dışı veya dış koruması olmayan, vücutları doğrudan dış etkilere açık olan kişi ve gruplardır.

Kaydırma Çizgileri: (Taralı alan) Yol ve şerit ayrımlarında, trafiğin kademeli ve güvenli biçimde yoldan ayrılmasını sağlamak için çizilmiş özel çizgilerdir.

Birleştirme çizgileri: İki şeridin veya yolun birleşeceği alanlarda, araçların güvenli ve kademeli biçimde yönlerini uyumlayarak birleşmesini sağlayan bölgelerdir.

Sınavatör: Ehliyet sınavında sürücü adayını değerlendiren yetkili kişidir. (Komisyon)

File: Trafik sıkışıklığının diğer bir adı.

Yol vermek: Yol vermek, birinin hakkını ihlal etmeden o hakkı yaşamasına izin vermektir.
Başka bir deyişle; yol verdiğiniz kişi sizin yüzünüzden frene basmak, yavaşlamak ya da tereddüt etmek zorunda kalmamalıdır. Geçiş hakkını gerçekten tanımak, onun serbest ve güvenli şekilde yoluna devam edebilmesini sağlamaktır.